toeval en lot

Toeval en lot


In Golfito worden we de baai binnengeleidt door dolfijnen. We gaan als eerste opzoek naar Larry en varen naar zijn huis op het schiereiland vlak bij de ankerplaats. Dat is tevergeefs.
Na het ankeren gaan we de kant op en wie zien we als eerste, je raadt het al……….Larry. Hij hellingt de boot van zijn vriend.
In het weekend neemt Larry ons mee naar de grens van Panama. We hebben pech en worden kilometers omgeleidt omdat de presidenten van CR en P ook de grens bezoeken. In Panama is alles stukken goedkoper dan in CR en we kopen er bier en diesel.
Met de boot van Chris en Larry bezoeken we Casa Oryuideas, een botanische tuin die opgezet is door Ron en Trudy met hun twee kinderen. De tuin is schitterend en ligt op een uiterst mooie plek. We zien veel tropische bloemen en bomen die we kennen en genieten volop. Er is een cruiseboot van National Geografic met zijn gasten voor de tuin en de vele vogels. Een gids showt ons de scarlet macaw door een supergrote verrekijker.
Larry stelt ons voor aan veel leuke vrienden, die ons direct opnemen in hun gezelschap.
Het weer is warm en vochtig, dat herinneren we ons nog heel goed van 21 jaar geleden.
We zijn blij dat er een gezellige ontmoetingsplaats is bij Tim voor cruisers. Je kunt er de bijboot veilig kwijt, kan er voor niet veel geld wat drinken, er is een schone heerlijke koude douche en je kunt met allerlei vragen terecht bij Tim, die hier al 18 jaar woont. Rond 4/5 uur zijn alle bootjesmensen er voor een lekker koud drankje en een praatje.
Afgelopen week is er bij twee boten ingebroken, we moeten dus alles op slot doen en niets laten slingeren buiten. Ze adviseren zelfs de peddels diefstalvrij te maken.

Na 9 dagen nemen we afscheid van Larry en zijn vrienden Jim en Judy die 4 maanden per jaar in CR verblijven in een schitterend huis. We zijn er niet rouwig om, we vinden het te heet, te corrupt en er is veel diefstal. Het land met zijn regenwoud, heerlijke tropische fruit en dieren is wel echt prachtig.
Onderweg naar Cebaco eiland zien we weer heel veel schildpadden, komen weeeeeeer in een longliner en als we er bijna zijn blijft het maar stinken in de boot. We denken dat het de schoonmaakdoekjes zijn en zetten ze in de bleek. Helpen doet het niet. Bram krijgt en aha erlebnis…………. de accu en jawel deze staat lekker te gassen en is gloeiend heet. De volgende dag test Bram hem en hij heeft de geest gegeven. Hij is bang dat de volgende 3 ook eraan gaan. In Panama city gaan we opzoek naar 4 nieuwen.
Bram is snipverkouden en voelt zich lamlendig. Dat kun je je toch niet voorstellen in de tropen, maar het is heus waar.
In een oude pilot staat dat er op een zeker punt kreeften te vangen zijn. Dat willen we wel eens zien, gewapend met de speergun duik ik het water in. Na een half uur kom ik eruit zonder wat gevangen te hebben. Het water is troebel en het zicht matig. Er zijn wel wat aardige vissen, maar niet geweldig. Ondertussen heeft Bram een blowhole gevonden en hij laat hem aan mij zien. Van zo dichtbij hebben we er nooit een gezien en snappen direct waarom ze zo heten. De lucht die in de grot zit wordt door het water eruit geperst en sprayt naar buiten.
Het is gezellig dat we samen met een Canadese boot hier liggen. Samen met D’arcy en Isabelle varen we naar de Perlas eilanden. We staan om 4.15 op om het in 1 nacht te kunnen halen.
We komen nu in het gebied van de Northelies en zoeken een “window” met zo weinig mogelijk wind. Dat is erg goed gelukt en kunnen maar 8 en een half uur zeilen en motoren er 26. De zee tot de hoek van de golf van Panama is bokkig. We hebben de wind en de stroom mee, maar de deining is tegen.
We zijn blij als we er zijn. De laatste 14 uur hebben we lichte tegenwind en 2 mijl stroom tegen. Op de valreep vangen we een heerlijke stippel makreel.

San Jose eiland is groen en paradijselijk om te zien. Met de bijboot gaan we opzoek naar de grot aan de oostkant. We proberen erin te varen, maar het water is te laag en de deining te hoog. Vlak bij ligt er een visboot. We gaan een praatje maken, helaas spreken de vissers alleen Spaans, maar ze nodigen ons gastvrij uit om hun lunch te delen: gebakken vis, maïsworstjes en een supervies drankje. De helft voer ik aan de zee. 
“s Middags zwem ik naar de kant en loop een stukje op het strand, de vogels vliegen om mijn oren en een mama varken loopt met 5 kleintjes in het zand te wroeten.

Nu liggen we op een nieuw ankerplaatsje voor een mooi hotel, hopelijk lukt het om even van hun internet gebruik te maken. Hartelijke groet B en A