Jippie.....zomer,

Jippie ….. zomer, “oude vrienden” weerzien

Hello everybody,
Weer een update voor onze trouwe lezers.
In Klemtu blijven we een dagje liggen. Er wonen alleen Indianen hier, het is er rustig en vredig. Aan de waterkant staat een mooi geschilderd longhouse, omgeven door raven en adelaars. En een paar mooie totempalen, waarvan de raven dankbaar gebruik maken.
We ontmoeten er een paar Canadezen die goede vissers zijn en ons ervan mee laten genieten: verse wilde zalm en heilbot. En een gezellige borrel toe op hun boot.
Op straat ontmoeten we moeder en oma met een klein jongetje. Om op zijn niveau te komen hurk ik om een praatje met hem te maken. Dat vindt hij erg interessant en imiteert me naadloos, heel koddig om te zien.
Een ijsje met kauwgom smaakt mij uitstekend, Bram vindt het erg vies. Je mag het zelf opscheppen uit een grote container, in een achenebbisj winkeltje, en afrekenen aan de kassa.
Er is pas een hele dure ferry terminal aangelegd met een snelweg van anderhalve kilometer naar het dorp. De mensen kunnen geen gebruik maken van de weg als de ferry niet komt, want de weg is geblokkeerd met een slagboom. Het ziet er heel fraai uit, maar het is weggegooid belastinggeld. De ferry komt twee keer in de week.

Naar Namu vertrekken we in de mist en krijgen ’s middags regen en geen spatje wind. 
De visvangst is er heel goed, een paar lekkere rockvisjes en 6 grote krabben. Alles ziet er een stuk begroeider uit, met wilde bloemen, dan op de heenweg.
Onderweg naar Echo Bay zien we voor het eerst weer een grote school dolfijnen die bij de boeggolf komen spelen. Het is weer de hele dag mistig, maar we kunnen goed zeilen.
Het weerzien met Zeyhier, Coady, Salix en John is leuk.
De krabbenvangst is uitermate teleurstellend. De eerste keer vangen we een super grote zeester en de andere twee keer alleen maar heel veel vrouwtjes. En deze moet je terug gooien helaas.
We kunnen nu wel naar Billy’s museum. De vorige keer hebben we hem gemist. Hij woont daar al zijn hele leven, heeft heel veel oude spullen gevonden en stelt ze tentoon voor de liefhebber. Hij heeft ook een klein huisje nagemaakt zoals een visser of logger vroeger leefde.

Voor we in Campbell River zijn, moeten we de Seymour narrows door. Het kan daar 16 knopen stromen. Uitkijken geblazen dus. Voor 1958 was het nog gevaarlijker. Ripple Rock lag toen maar 3 meter onder water met laag water en veroorzaakte daardoor verschrikkelijke gevaarlijke draaikolken waar menig leven is gelaten en bootje verpletterd. De “killerrock” is toen met 1400 ton dynamiet via een gegraven tunnel vanaf de vaste wal een kopje kleiner gemaakt. Nu is het 14 meter diep met laag water. De ontploffing is door heel veel mensen bekeken en was een waar spektakel.

Van daaruit willen we verder naar Lasqueti eiland, maar de stroom loopt verschrikkelijk tegen. We maken daarom eerst een tussenstop in Henry Bay. Het is heerlijk zonnig en we halen er onze zomerkleren voor de dag. Het is 30 juli   . Het is een gave plek met veel geankerde boten en een fraai strandje. Bram gaat het onderwaterschip controleren en hij schrikt zich een ongeluk. De boot is verschrikkelijk aangegroeid en er zit ook wat troep tussen het lager en de schroefas. Hij haalt dat eruit en maakt de schroef tegelijk schoon. Het water zou 19 graden moeten zijn volgens de thermometer, maar het lijkt mij meer 13 te zien aan Bram zijn reacties .
Ik probeer de buzzbom daar en heb steeds iets beet, maar haal niets naar boven. Tegen de schemer probeer ik het nog eens en ja hoor een zusterhaai van een meter aan de haak. Deze hebben echt een hele rare driehoekige bek. Bram heeft hem terug gegooid maar we vragen ons af of hij het overleeft heeft. Een half uur lang zien we hem net aan de oppervlakte zwemmen. Twee dagen later vang ik een kleinere. Na een keer terug gegooid te zijn, bijt die sukkel nog een keer en scheurt daarbij een mondhoek uit.
Op Lasqueti eiland ontmoeten we Katie en Tony van de Vakasa. Zij lagen ook de hele winter in Victoria en gaan de zelfde richting op als ons. V.S. en Mexico. We hebben 2 keer potluck op hun boot en raken niet uitgepraat en gelachen.
De laatste dag mogen we “wonderfull Wanda” gebruiken, een zeil naaimachine. En herstikken de buiskap opnieuw. Alle naden en ritsen zijn losgelaten. Over een week gaan we waarschijnlijk ook een WW ophalen in Bellingham. WW is goed bevallen. 
We maken er verschillende wandelingen. Ik zoek een paar korte broeken uit in de freeshop en we zien onze gebrachte spullen na een uur al weer in hergebruik.
Woensdagavond is er dansen op de steiger. Een kwart van de bevolking doet er aan mee. Katie zei het mooi: er lopen hier veel vrije geesten rond. Het lijkt een echt hippie eiland aan de mensen te zien en er wordt veel wiet gerookt en verbouwd.
De politie komt er eens per jaar een inval doen en dan is het eiland leeg.

Tod Inlet zal onze laatste Canadese haven zijn, denk ik. Ruth en Ralf Van Deo Volente liggen er ook. De eerste dag hebben we bbq op Tarpan en hebben veel bij te kletsen. De dag erop lopen we met R en R naar de koffieshop om te internetten en te skypen met de ouders. Op de terugweg lopen we even langs de supermarkt. De wilde zalm is in de aanbieding. Dit maal roken we hem in het oventje. Het is heel smakelijk en voor herhaling vatbaar. We kopen gelijk van allerlei kruiden voor kruidkoek. Helaas is Bram zijn moeder haar recept kwijt. Heeft iemand een lekker recept voor Bram? Ruth heeft er een gebakken voor ons en deze smaakte uitstekend maar is anders dan B gewend is. Op de terugweg plukken we gevallen kleine pruimen, die super lekker zijn. Daar moeten we zeker een keer naar terug met een grote plastic zak
De dag erop maken we het onderwaterschip schoon. Ralf heeft een compressor met lange slangen en mondstukken, zodat je”makkelijk” aan de onderkant kan werken en mogen deze lenen. Na 6 uur is het klaar en liggen we voor apegapen met vermoeide spierballen. Maar….de boot zal weer beter door het water glijden en minder tegen gehouden worden door de baard.
Vandaag gaat Bram met Ralf proberen een nieuw kotterstag beslag te maken. Wordt vervolgd Groetjes van B en A vanuit een zonnig Canada. Hopelijk is het bij jullie ook lekker weer.