In de tropen
Door: Anja en Bram
Blijf op de hoogte en volg Bram en Anja
21 Januari 2011 | Suriname, Domburg
Domburg, Suriname 21-1-2011
Ja daar zijn we weer, hallo allemaal,
We zijn aangekomen op Iles de Salut, op duivelseiland heeft Pappilon gevangen gezeten. De laatste nacht varen we met heel weinig zeil en gaan nog als een raket. We willen dit niet want dan komen we in de nacht aan. Nou redden we dat ook nog bijna . Met schemerlicht varen we de ankerplaats op. De J & B ligt al te jojoën als een gek en verwelkomt ons met een schijnwerper. Gelukkig wordt het in de tropen erg snel licht en al gauw zien we de palmbomen zwaaien naar ons. Het ziet er wonderschoon en groen uit, alleen hoopten we op kraakhelder water, maar het is een grauwe soep nog erger dan in Nederland. Daar vergaat de hoop om lekker te snorkelen. Er staat een verschrikkelijke swell en stroom. De grond is een blubberzooi en daar houdt ons anker absoluut niet in. We proberen het aan een grote ankerboei van de militairen . Boink, boink boink, nee dit is ook niks. Ondertussen hebben we de bijboot al in het water met de buitenboordmotor eraan en staan we in de startblokken om naar de wal te gaan. We varen met de pest in ons lijf naar de vaste wal, Kourou. De J & B is die richting al uit gegaan.
Een geweldige snelle oversteek ,11 dagen en 20 uur, maar de ankerplaats wordt niet verzilverd. Aan de wal lezen we de website van een Nederlandse boot en zien de prachtige foto’s van deze eilanden . De uitkomst van de visvangst is stukken leuker: 4 dorade’s en 1 tonijn.
Gelukkig lezen we op internet ook verschrikkelijk veel leuke reacties van jullie lezers en daar worden we heeeeel blij van :):):). Blijf dat aub doen, want daar genieten we heel erg van en daardoor zijn jullie ook een beetje dicht bij ons. Het internet café vinden was inspannend: anderhalf uur zoeken en 10 maal vragen.
In Kourou doen we veel anker pogingen, maar de zelfde zachte blub is daar als bij de eilandjes. Moe gestreden varen we naar een steiger en vragen of er nog plaats is. Ze zijn niet blij met ons, maar vinden ons toch wel zielig en pakken onze lijnen aan en helpen ons de goede weg op. Er liggen verschillende vissers en charterboten die naar Iles de Salut gaan.
Het water is hier nog zwarter, maar we zien ook grappige brede moddervisjes met super grote bolle ogen en fregatvogels. Deze laatste zien er in de lucht uit als imposante badmannen, maar op de kant als armtierige gieren.
We blijven een dagje liggen en maken de boot van binnen en buiten schoon en moeten wennen aan de tropische temperaturen. “s Avonds komt de J & B pompoensoep bij ons eten.
Om 6 uur de volgende dag vertrekken we richting Paramaribo, een dag en een nacht varen. Het is bijna licht gaan we. We moeten een hele krappe ondiepe geul door, wind tegen stroom en dan kunnen er hele rare brekende golven staan. In eerste instantie valt het mee, maar het venijn zit in de staart en een paar keer klappen we flink in de golven en zien ze vlak bij ons verschrikkelijk breken.
Het wordt een rare maar relaxte tocht: wisselende winden, regenbuien en de rem erop, want we mogen niet harder dan 6 mijl lopen en we hebben 3 knopen stroom mee. Een voordeel is dat we dan makkelijk een zeebad kunnen nemen, dus doen we dat maar. Al vroeg komt er een schitterende volle maan op ‘s avonds, die ons de hele nacht vergezelt.
Rond 12 uur ’s morgens gaat de stroom mee naar binnen lopen bij Paramaribo. Als we te vroeg zijn hebben we 4 mijl stroom tegen . We komen netjes op tijd aan bij de deltamonding van de Suriname rivier. Het is dan nog 25 mijl varen naar de ankerplaats bij Domburg. Het is net tropisch Nederland: mooie wolken luchten, lage groene kusten, veel bruin water, een heerlijk windje alleen palmbomen i.p.v. loofbomen.
We zijn benauwd voor het ankeren, maar het anker pakt direct, hiep hoi.
We worden hartelijk ontvangen. Een van de schepen die hier al jaren ligt, geeft een informatiepakketje af en de Rapy komt ff borrelen en bijkletsen. Daarna gaan we naar Rita’s warung en eten er een heerlijke kipsate, nasi en een sota. En dan gaan we heerlijk slapen, geen wachten maar lekker lang.
Misschien hebben jullie het al gelezen, maar geef het toch nog een keer. Dit is een schrijfsel van mijn zus hoe zij het zeilerswereldje ervaren heeft:Hai liefies
Jammer dat ik niet mee kon naar St Antao, maar ja je kan niet alles hebben. Ik heb heel erg genoten van de reis en jullie gezelschap. Ik vond het geweldig om mee te maken hoe het toegaat in de jachthavens en tussen de zeilers. Het is zo'n andere leukere wereld. Ik heb veel relaxte, gezellige mensen meegemaakt. Iedereen was erg betrokken bij elkaar en iedereen groette elkaar als ze langskwamen in de dinghy. Ik was echt verrast door deze manier van omgaan met elkaar. Heel erg prettig en zo zou het eigenlijk in de "gewone" wereld ook moeten. Leuk ook om te zien dat alle overstekers uitgeblazen werden door de scheepstoeters. Kwamen er nieuwe schepen aan, werd er direct gekeken of het bekende waren en dan werd er meteen contact opgenomen. Ook als er Nederlanders kwamen die jullie nog niet kenden werd er contact mee opgenomen en daardoor leer je weer nieuwe mensen kennen. Het is net een eigen dorpsgemeenschap op het water. Iedereen leeft met iedereen mee. Ik werd ook opgenomen in de gemeenschap en toen ik wegging kwam iedereen me gedag zeggen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt en het deed me heel erg goed.
Heel veel knuffels en liefs en succes met de oversteek. Ik hoop zonder zeeziektes, want dan is het prima weer. Willy
Groet uit een tropisch Domburg. B en A
Ja daar zijn we weer, hallo allemaal,
We zijn aangekomen op Iles de Salut, op duivelseiland heeft Pappilon gevangen gezeten. De laatste nacht varen we met heel weinig zeil en gaan nog als een raket. We willen dit niet want dan komen we in de nacht aan. Nou redden we dat ook nog bijna . Met schemerlicht varen we de ankerplaats op. De J & B ligt al te jojoën als een gek en verwelkomt ons met een schijnwerper. Gelukkig wordt het in de tropen erg snel licht en al gauw zien we de palmbomen zwaaien naar ons. Het ziet er wonderschoon en groen uit, alleen hoopten we op kraakhelder water, maar het is een grauwe soep nog erger dan in Nederland. Daar vergaat de hoop om lekker te snorkelen. Er staat een verschrikkelijke swell en stroom. De grond is een blubberzooi en daar houdt ons anker absoluut niet in. We proberen het aan een grote ankerboei van de militairen . Boink, boink boink, nee dit is ook niks. Ondertussen hebben we de bijboot al in het water met de buitenboordmotor eraan en staan we in de startblokken om naar de wal te gaan. We varen met de pest in ons lijf naar de vaste wal, Kourou. De J & B is die richting al uit gegaan.
Een geweldige snelle oversteek ,11 dagen en 20 uur, maar de ankerplaats wordt niet verzilverd. Aan de wal lezen we de website van een Nederlandse boot en zien de prachtige foto’s van deze eilanden . De uitkomst van de visvangst is stukken leuker: 4 dorade’s en 1 tonijn.
Gelukkig lezen we op internet ook verschrikkelijk veel leuke reacties van jullie lezers en daar worden we heeeeel blij van :):):). Blijf dat aub doen, want daar genieten we heel erg van en daardoor zijn jullie ook een beetje dicht bij ons. Het internet café vinden was inspannend: anderhalf uur zoeken en 10 maal vragen.
In Kourou doen we veel anker pogingen, maar de zelfde zachte blub is daar als bij de eilandjes. Moe gestreden varen we naar een steiger en vragen of er nog plaats is. Ze zijn niet blij met ons, maar vinden ons toch wel zielig en pakken onze lijnen aan en helpen ons de goede weg op. Er liggen verschillende vissers en charterboten die naar Iles de Salut gaan.
Het water is hier nog zwarter, maar we zien ook grappige brede moddervisjes met super grote bolle ogen en fregatvogels. Deze laatste zien er in de lucht uit als imposante badmannen, maar op de kant als armtierige gieren.
We blijven een dagje liggen en maken de boot van binnen en buiten schoon en moeten wennen aan de tropische temperaturen. “s Avonds komt de J & B pompoensoep bij ons eten.
Om 6 uur de volgende dag vertrekken we richting Paramaribo, een dag en een nacht varen. Het is bijna licht gaan we. We moeten een hele krappe ondiepe geul door, wind tegen stroom en dan kunnen er hele rare brekende golven staan. In eerste instantie valt het mee, maar het venijn zit in de staart en een paar keer klappen we flink in de golven en zien ze vlak bij ons verschrikkelijk breken.
Het wordt een rare maar relaxte tocht: wisselende winden, regenbuien en de rem erop, want we mogen niet harder dan 6 mijl lopen en we hebben 3 knopen stroom mee. Een voordeel is dat we dan makkelijk een zeebad kunnen nemen, dus doen we dat maar. Al vroeg komt er een schitterende volle maan op ‘s avonds, die ons de hele nacht vergezelt.
Rond 12 uur ’s morgens gaat de stroom mee naar binnen lopen bij Paramaribo. Als we te vroeg zijn hebben we 4 mijl stroom tegen . We komen netjes op tijd aan bij de deltamonding van de Suriname rivier. Het is dan nog 25 mijl varen naar de ankerplaats bij Domburg. Het is net tropisch Nederland: mooie wolken luchten, lage groene kusten, veel bruin water, een heerlijk windje alleen palmbomen i.p.v. loofbomen.
We zijn benauwd voor het ankeren, maar het anker pakt direct, hiep hoi.
We worden hartelijk ontvangen. Een van de schepen die hier al jaren ligt, geeft een informatiepakketje af en de Rapy komt ff borrelen en bijkletsen. Daarna gaan we naar Rita’s warung en eten er een heerlijke kipsate, nasi en een sota. En dan gaan we heerlijk slapen, geen wachten maar lekker lang.
Misschien hebben jullie het al gelezen, maar geef het toch nog een keer. Dit is een schrijfsel van mijn zus hoe zij het zeilerswereldje ervaren heeft:Hai liefies
Jammer dat ik niet mee kon naar St Antao, maar ja je kan niet alles hebben. Ik heb heel erg genoten van de reis en jullie gezelschap. Ik vond het geweldig om mee te maken hoe het toegaat in de jachthavens en tussen de zeilers. Het is zo'n andere leukere wereld. Ik heb veel relaxte, gezellige mensen meegemaakt. Iedereen was erg betrokken bij elkaar en iedereen groette elkaar als ze langskwamen in de dinghy. Ik was echt verrast door deze manier van omgaan met elkaar. Heel erg prettig en zo zou het eigenlijk in de "gewone" wereld ook moeten. Leuk ook om te zien dat alle overstekers uitgeblazen werden door de scheepstoeters. Kwamen er nieuwe schepen aan, werd er direct gekeken of het bekende waren en dan werd er meteen contact opgenomen. Ook als er Nederlanders kwamen die jullie nog niet kenden werd er contact mee opgenomen en daardoor leer je weer nieuwe mensen kennen. Het is net een eigen dorpsgemeenschap op het water. Iedereen leeft met iedereen mee. Ik werd ook opgenomen in de gemeenschap en toen ik wegging kwam iedereen me gedag zeggen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt en het deed me heel erg goed.
Heel veel knuffels en liefs en succes met de oversteek. Ik hoop zonder zeeziektes, want dan is het prima weer. Willy
Groet uit een tropisch Domburg. B en A
-
21 Januari 2011 - 20:23
Elke:
Jeetje wat een avontuur! Wij genieten iedere keer weer van jullie verhalen en prachtige foto's. Wat zien jullie toch prachtige plekken op deze aardbol en wat leuk dat wij daar een ietsiepietsie deelgenoot van mogen zijn! Voor ons staat de skivakantie voor de deur. Ook heel erg genieten, hoor.
Blijf zo genieten!
Groetjes Elke
PS Nienke vindt het filmpje met de dolfijnen nog steeds geweldig! -
21 Januari 2011 - 20:49
Cis, Jules, Martijn:
Ha bram en Anja! Wat goed om te lezen dat jullie de reis zo voorspoedig hebben gedaan! We hadden een mail voorbereid, maar we hadden niet het goede boordadres. Kunnen jullie dat ons doormailen?
tot horens! -
21 Januari 2011 - 21:27
Willy:
Jullie zijn al snel naar Suriname gegaan, lag dat aan het slechte ankeren of wilde jullie al zo snel naar Suriname. Wel leuk dat je de Rapy daar weer ziet. Door mijn twee weken op de boot heb ik ook het idee dat ik nu het nu beter snap, dat bootleven. Ik kijk ook erg uit naar jullie berichten.
Heel veel plezier in Suriname en als het even kan kom ik jullie weer opzoeken:).
Liefs en kus
Willy -
21 Januari 2011 - 21:29
Roos De Graaff:
Hoi sailers, jeetje zeg om nou zó ver te reizen om de groeten te kunnen doen uit Domburg. Wisten jullie niet dat dat dichter bij huis ook kon?! Daar ben ik in ieder geval een aantal keer met de kids van mijn werk op kamp geweest.
Alhoewel, eigenlijk gelukkig dat jullie het wat verder zoeken, kunnen wij tenminste allemaal meegenieten.
Best vissie en lekkere sushi, asperges zelf gestoken(haha)?
Nou, hou de wind in de zeilen en tot het volgende bericht.
Groetjes Roos. -
21 Januari 2011 - 21:33
Ton&Beatrix Waltmann:
Wij genieten van jullie reisverslagen en eerlijk gezegd ben ik (Ton) een beetje jaloers op jullie.
Wij zelf hebben eind vorig jaar ook een grote reis gemaakt naar Tonga en de oostkust van Australie. Alleen ging dit per vliegtuig en boot (Tonga) en bus (Australie)
De recente overstromingen hebben ons echt geschokt omdat wij nog geen twee maanden geleden rondlipen in dit gebied.
Tonga was geweldig. Prachtige onderwaterflora en fauna gezien. Wij houden van de mensen in de stille Zuidzee vanwege hun gastvrijheid en optimisme.
Wij wensen jullie een mooie voortzetting van jullie reis toe. Blijf ons bestoken met jullie verhalen. Zij worden hier verslonden. -
22 Januari 2011 - 22:08
Ria En Harry-:
Hallo bram en Anja, wat geweldige, pijlsnelle korte oversteek, al was het niet een confortabele zoals jullie schreven. Het si een kort bericvhtje omdat wij naar bed moeten om 5 uur op moeten staan voor ons week je vakantie.
Het jammmer dat juliie niet langer konden blijven op het eiland waar papilon is geweest, ik vind dat altijd nog een heel aangrijpend en spannend verhaal en natuurlijk de verfilming ervan voor de gelijkenis.
Zoals je misschien weet zijn er verschillende dingen kapot mgegaan bij oma zoals de TL/balk, de klok en koelkast heeft het begeven. maar dat is weer opgelost door rep en nieuwe aankopen.
na onze vakantie schrijven wij verder, en rust maar lekker uit van jullie overtocht.
groetjes Ria en harry. -
23 Januari 2011 - 10:18
Sandra:
Suriname!!! Wat heerlijk om te lezen dat jullie zo aan het genieten zijn!
Ga zo door, ik lees jullie avonturen met heel veel plezier en geniet met jullie mee door naar de prachtige foto's te kijken!
Groetjes! -
23 Januari 2011 - 13:03
Ria Peelen:
Hallo Bram en Anja,
Ik heb voor het volgende nummer van het Bestek een verhaal samengesteld uit jullie reisverslagen.
Ook heb ik wat foto's gekopieerd. In april komt deel 1 uit. Dit verhaal gaat t/m de Canaries. Deel 2 in juni zal gaan over de Kaap Verden t/m Suriname e.d. , enz., enz. We lopen wat achter, maar in welk blad is dat niet zo?!? We worden blij van jullie enthousiasme. We kunnen ons alles ook zo goed voorstellen.
Watersportgroeten en behouden vaart,
Ria Peelen (en Evert). -
24 Januari 2011 - 18:18
José:
Wat goed lekker aangekomen in Suriname en wel Paramaribo.Wat een vette vis hebben jullie gevangen onderweg! De eerste contacten zijn weer gelegd, op zoek naar lekker eten, ontdekken, etc. Genoeg te doen daar in Suriname. De temperatuur klinkt goed, niet te warm volgens mij.
Lekker genieten en dan werken wij hier wel door!
gr Sjoerd en José
-
24 Januari 2011 - 18:48
Peter En Monique:
Lieve Bram en Anja,
Geweldig jullie zijn in Suriname!!! We genieten van jullie verhalen. We wensen jullie veel plezier!!!! Hopelijk kunnen we dit jaar nog zeilen. We hebben de GEKKO te koop liggen. Druk op zoek naar een grotere boot voor ook z'n mooie reis als van jullie!!!!
Veel liefs Peter en Monique -
29 Januari 2011 - 02:27
Patrick En Judith :
Hey Bram en Anja, Goh we zijn dus niet de enige die problemen hebben met het ankeren. Ja vervelend is dat hè. We vonden het erg leuk om jullie even gehoord te hebben met skypen. Volgende keer gaan we voor een betere verbinding. Wat we helemaal leuk vinden is dat we jullie waarschijnlijk nog weer tegen komen hier in het carieb. Maar genieten jullie eerst meer lekker van Suriname. We lezen de verhalen wel weer. Groetjes Pat en Juut (Vivente) -
06 Februari 2011 - 19:38
Roel Brug:
zo zo zmis jullie al met al jullie avnetuur die jullie mee maken.
roel_brug@hotmail.com = mijn e-mail adres -
07 Februari 2011 - 00:21
Henri Brug:
Nou, we zijn met het gezin nog niet eens enkele uurtjes terug van de Tarpan die in Suriname te Domburg ligt, en ik heb alweer heimwee naar het water. Het klotsen van het bijbootje was een zalig geuid, alleen miste ik het typische geluid wat je in elke jachthaven hoort...... precies ja, kleng, kleng, kleng, kleng, het geluid van de vallen. Ik genoot van de stevige Z.O.bries. Grappig dat Bram nu uitgerekend op z'n verjaardag onder zeil gaat.
wij wensen jullie...........een goede vaart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
