VICTORIA

Victoria
Hai allemaal,

We zijn druk bezig geweest om een winterplaatsje te vinden en het is Victoria geworden.
We liggen midden in de stad, voor het Empress Hotel. Er zijn veel live-aboards hier, zoals ze mensen noemen die aan boord leven. De meeste zijn Canadezen die hier werken en wonen en in de zomer rondzeilen. Met de Witte Raaf en de Deo Volante is het heel gezellig, eten en borrels over en weer. A.s zondag is de eerste thee ontmoeting op een catamaran een paar steigers verder met allemaal. Verschillende hebben we al ontmoet en een praatje meegemaakt. In de zomer is dat makkelijker dan met slechter weer, omdat dan de meesten naar binnen vluchten bij de warme kachel.
De stad is erg leuk en er gebeurd veel: straathockey, demonstreren, hardlopen enz. Met Halloween zijn er 3000 verkleedde mensen op de been. Zij hebben opgeroepen op facebook om af te stemmen op een speciaal radiostation en elkaar op te zoeken. De hele avond zijn ze op verschillende locaties aan het dansen. Ze hebben politiebegeleiding, maar alles verloopt zonder vervelende gebeurtenissen en alcohol drinken ze in een pub.
Victoria is opgeruimd en veel dingen zijn opgeleukt d.m.v. schilderingen , totempalen en parken verspreid door de stad . Alles is op loopafstand, dus super handig voor ons. Boodschappen doen we ook wel op de vouwfiets. Of een tochtje samen en lenen dan de fiets van de Witte Raaf, een medestrijder uit Nederland.
Tarpan is winterklaar gemaakt en ligt nu zonder zeilen en met de elektriciteit ingeplugd aan de steiger. Het straalkacheltje brandt bijna de hele dag. Er zijn al verschillende nachtvorstjes geweest. Zo snel hadden we dit niet verwacht. De vliesdeken brengt dan uitkomst.

Op internet ben ik vrijwilligerswerk aan het zoeken en heb 3 brieven geschreven naar instanties, maar ze reageren niet erg snel. Nu is het bijna de moeite niet meer, want over een maand komen we al naar Nederland voor de maanden december en januari. We hebben daar heel veel zin in en hopen veel mensen te zien, te spreken maar vooral in de armen te sluiten.
We kunnen niet in ons eigen huisje, maar kunnen het huis van Kees in Brielle gebruiken, als het in de tussentijd niet verkocht wordt.

Bram krijgt last van een kroon en deze komt er spontaan uit. De tandarts kan de kroon er niet meer opzetten, omdat de kies los zit en rot is. Hij wordt eruit getrokken en Bram moet dagen lang babyvoer eten. De kies is er vakkundig uitgetrokken en geneest snel gelukkig. Na een paar dagen krijgt hij last van een boventand. Een foto wijst uit dat daar beter een kroon op kan. Urenlang is Bram op internet aan het zoeken voor een goedkopere oplossing om zijn gebit aan te pakken. In Canada is geen optie, want daar vragen ze de hoofdprijs. Wie weet gaat hij naar Turkije om het daar te laten doen of naar Maastricht, in de tijd dat we in Nederland zijn.

Gisteren zijn Bram en Jan een uur aan het visje zagen geweest. Marian heeft een grote diepgevroren tonijn van een visser gekregen en verdeelt onder verschillende bootjesmensen. Het is een hele lekkere, wij eten een keer sushi en de volgende dag gebakken vis.
De salmonrun is begonnen op de Goldstream rivier. Elk jaar, rond eind oktober. komen miljoenen zalmen terug naar hun geboortegrond om te paren, eitjes te leggen en tenslotte te sterven. Ze moeten kilometers tegen de stroom opzwemmen en het is een lust op te zien hoe ze dat redden. In de tussentijd dat ze dat doen paren ze en graven de vrouwtjes en nest van een halve meter diep waar ze de bevruchte eitjes deponeren. Dit gebeurd een paar keer. Het is vol in het ondiepe water en verschillende vissen redden het niet en worden te snel voer voor de vogels en beren. Deze run duurt ongeveer een maand en in de tussentijd worden de vissen steeds witter. Voor ze van zout naar zoet water gaan veranderen ze al van vorm.
Wij gaan met de bus naar dit spektakel. Als we in het park aankomen kijken we op een kaart waar we heen moeten, maar kunnen er geen wijs uit. Een vriendelijke Canadees brengt uitkomst en rijdt ons er naartoe met de auto. We kijken onze ogen uit en zien steeds meer zalmen rond spartelen en stroomopwaarts zwemmen. Het zijn er verschrikkelijk veel en we ruiken al een behoorlijke vislucht. De omgeving is echt genieten met zijn prachtige herfstkleuren. Zo ook de terugweg. Het is een hele klim, maar heeeeeel mooi. We komen een paar vrolijke verdwaalde fietsers tegen. Zij liever als ik, lopen is al moeilijk genoeg.
Een zij arm van de stroom loop ik via een brug en Bram stoer over een boomstronk.

Onze eerste beren hebben we gezien. Het zijn kleine wasberen met een boevenmasker en een gestreepte staart. De eerste kunnen we een beetje bewonderen, maar een stelletje zeer uitgebreid. Zij lopen over de steiger. Het mannetje voorop en het lijkt of ze wat tegen elkaar zeggen. Voor ze het water in gaan via een lijn krijgt het vrouwtje een grauw en een snauw en een beet in haar nek. Via de kant lopen ze verder. Later zitten ze in een bloembak en waarschuwen mensen ons om niet te dicht bij te komen, omdat ze hondsdolheid kunnen hebben. We zien ze op een afstandje van een meter of drie :):):)
Het zijn nachtdieren, dus lastig te fotograferen helaas.
Midden op de dag zie ik ook een otter op de steiger. De otter is groter dan ik dacht en kijkt wat om zich heen poept op de steiger en duikt dan vrolijk terug in het water.
In de haven zien we regelmatig zeehonden koppies boven komen.
Ja dit zijn echte cadeautjes.
Tot in Nederland dan maar, groetjes B en A