3 weken op Canadees grondgebied

Kingston 31-7-2011

Zo daar zijn we weer,
In Kingston zoeken we achter de brug een ankerplekje. De grond is niet geweldig, zachte blub met wier. De eerste keer houdt het anker niet en de tweede keer laten we het een uur zakken en dan is het redelijk, alleen tijdens onweersbuien dreggen we een beetje.
Op de steiger ontmoeten we Wil, Didi en hun anderhalf jaar oude zoontje Ash. We worden gelijk uitgenodigd op hun schip en door hen geadopteerd. Zij wonen op hun 10 meter boot, Wanderlust en hun droom is om met de boot de wereld te verkennen. Het is een paar apart. Ze zijn beide 25 jaar en leven sober. De afgelopen twee jaar hebben ze midden in de bush gewoond, zonder enige luxe.
Ze maken ons wegwijs in de buurt en laten ons meegenieten van hun familie, vrienden en spullen. Wil laat ons meevaren op de toeristenboot, waarop hij werkt als machinist en maken daar kennis met de duizend eilanden. Veel zijn klein of liggen onderwater. Ze zijn privé bezit of een nationaal park. Op sommige kan niet eens een huis gebouwd worden. Maar de meesten zijn mooi groen met een hoop rotsen.
We vallen met onze neus in de boter, een lang weekend is het Busker rendevous. Er treden van allerlei straatartiesten en –muziekanten op. Er zijn veel artiesten die de een wielerfiets gebruiken. Twee Japanners zijn echt heel goed en grappig. Hij is de virtuoos op de fiets en zij is prettig gestoord. Maar de leukste truc is wel van een vent die zijn lange broek uittrekt tijdens een act en er als hij klaar is doodleuk weer inspringt. Hij koorddanst op vele malen dubbelgevouwen en gedraaid wc papier. Er is ook een neger die op alleen plastic emmers het hele publiek in vervoering brengt inclusief alle kids.
We doen veel klusjes, boodschappen halen, reserve onderdelen regelen en kopen, Bram koopt een Canadese telefoon( kost en dag), kopen stof voor een doekje voor de ingang, ben daar dagen mee bezig op de maaimachine of we dwalen wat door het gezellige dorp. We zoeken verschillende dingen uit op internet voor het boottransport over de weg.
Soms doet het internet het aan boord het redelijk. Andere keren gaan we naar Starbucks, een koffietent,en internetten en skypen daar. Het is daar stukken beter en op een koffie mag je er zo lang zitten als je maar wil. We zien er veel mensen het zelfde doen. Er worden zelfs veel zaken gedaan. Wel handig en goedkoop: ze hebben geen werkruimte nodig en lekkere koffie bij de hand.
Er zijn veel parken in de omgeving en in elk park wemelt het van de eekhoorns van verscheidene kleuren en grootte. De chipmunk of te wel wangzak eekhoorn is heel klein en heeft een paar donkere strepen over zijn rug lopen en lijdt aan A.D.H.D. Ze zijn allemaal een lust om te zien. Ze kunnen geweldig koorddansen over de elektriciteitsdraden.

Na 10 dagen gaan we samen met WDA naar een van de duizend eilanden: Leek eiland. Het is er schitterend. Het water is redelijk helder, alleen kun je niet veel wandelen aan de wal en ze waarschuwen voor teken. Met een korte broek voelen we ons niet zo prettig en willen niet graag door de bush en het hoge gras lopen om die reden. WDA gaan na een paar dagen terug en wij gaan verder naar Wolf eiland. Bram probeert een internetverbinding tijdens het zeilen te verkrijgen en het lukt ook nog af en toe. Alleen buiten de baai gaat het beter dan erin, dus maken we een ererondje van een uur om de post te kunnen lezen. :) We blijven een paar dagen en gaan dan verder naar Sugar eiland.
Dit is een privé eiland. Margareth en Roger introduceren ons op het eiland , we maken er een leuke wandeling en praten er met vrienden van hen. De dag erop is het feest en worden we uitgenodigd. M en R geven ons nog een brief mee voor hun jachtclub om ons een ligplaats te geven in hartje Toronto. Helaas gaat het ‘s nachts hard waaien en van de verkeerde richting.


We vertrekken dus vroeg richting Kingston, na een onrustige nacht om verschillende zaken definitief te regelen: de datum van het bootvervoer, welke jachthavens gaan we gebruiken , hoe liggen de prijzen, maken een afspraak met het Amerikaanse consulaat in Toronto voor het visum en zoeken uit hoe we alles het makkelijkst kunnen betalen met de creditkaart en sporen lekkage op en hebben veel verf werk daarna . Dit lijkt allemaal niet zoveel, maar we hebben alle tijd nodig die er is. Er wordt erg veel heen en weer gemaild en overlegd wat het beste is of lijkt :).
Ondertussen probeer ik elke dag een half uur te zwemmen om de spieren op spanning te houden en eten we regelmatig over en weer bij WDA en Wil zijn ouders, heel gezellig.
“s Avonds gaan we naar een uitvoering van Roller derby, een vrij nieuwe sport. Een soort ijshockey, alleen worden de punten door een aanvaller gescoord door extra rondjes te schaatsen voorbij de verdedigers. Het gaat er vrij pittig aan toe. Regelmatig zit de aanvaller op de strafbank en kan de tegenpartij veel punten maken. Er rijden wel 4 scheidsrechters rond en een paar mensen om commentaar te leveren en de puntentelling bij te houden.
Tijdens een geldopname hebben we echt een lucky, i.p.v. een 20 dollarbiljet spuugt de flappentap er een van 100 uit. Aan Didi vragen we of het wel een echte is en jawel het is er een :):):).
Op geleende fietsen maken we een tochtje op Wolfeiland. Daar is het eiland meer geschikt voor dan om te wandelen. We wanen ons op een Waddeneiland of Friesland. Een en al boerenland en vergeven van de windmolens. Het is volop zomer en alles is groen en korengeel. De billen jammeren niet te veel, omdat we regelmatig van fiets ruilen.

Het wachten is nu op Willy, mijn zus die voor 2 weekjes overkomt. Maandag gaan we haar van het vliegveld van Montreal op halen. Haar koffers zullen weer meer gevuld zijn met rommel voor ons. :)
Met haar zeilen we dan naar Lake Erie, via het Welland kanaal. We moeten dan via 8 sluizen 100 meter omhoog. We hebben Willy dan hard nodig om de Tarpan van de ruwe kademuur af te houden. Zoals je misschien nog weet is omhoog gaan in de sluis lastiger dan naar beneden. We gaan daarna de Niagara watervallen bezoeken.

Morgen zijn we een jaar onderweg, de tijd gaat snel en wat hebben we veel meegemaakt. We hebben erg veel leuke mensen ontmoet en mooie dingen gezien. Dik tevreden zijn we.
Tot de volgende keer maar weer groetjes B en A