na 2 mnd vakantie in Hollland terug op de Tarpan

TERUG OP DE BOOT NA 2 MAANDEN VAKANTIE IN EIGEN LAND

Hoi iedereen,
Weer eens een berichtje van ons na lange tijd.
De dagen in Nederland zijn omgevlogen. Heel veel mensen hebben we gezien, gesproken en omarmd, heerlijk was het. Iedereen ontzettend bedankt voor de gastvrije ontvangsten, gezellige tijd en heerlijke maaltijden.
Veel plekjes bezocht die nieuw voor ons waren en wat is Nederland mooi, wel vlak en grijs op het moment dat wij er waren. Toch heeft de winter wel zijn charme, maar ik kijk erg uit naar de lente. Hopelijk start deze eerder in Canada. :)
Ons eerste bezoek aan de supermarkt was een walhalla, allemaal heerlijke bekende dingen die ze in het buitenland niet kennen. Ons mandje lag vol met stroopwafels, karnemelk, ontbijtkoek, drop, bockbier ed. en wat is alles goedkoop in verhouding met andere landen.
Het verblijf in het huis van Kees was super. Alles was er en wat een ruimte in tegenstelling met de boot.
We waren verrast over de gelatenheid van veel mensen over de bezuinigen en de daarmee verwanten maatregels.
In Nederland zijn we veel met de “toekomst” bezig geweest: weer gaan werken, welk huisje gaan we wonen enz. Als we aan het reizen zijn is dat helemaal geen issue, en leven met de dag.
Met Joke en Henk zijn we naar Nova Zembla gegaan. Ze hadden het idee dat we Alaska op zouden geven als we de film gezien hadden. Maar nee dat doen we lekker niet.

Dat plan blijft. Begin april willen we vertrekken van Victoria om naar het noorden te varen via de inside passage. We zeilen dan wel op zout water, maar met de bescherming van allerlei eilandjes met heel veel baaitjes en gave ankerplaatsen. Rond juni hopen we dan in Alaska te zijn en Glacier Bay te bezoeken, een nationaal park. Dit park is zo groot als Nederland en er mogen per week 24 boten verblijven. Via internet moet je een permit aanvragen. Als er weinig boten zijn kun je langer blijven.
We hopen veel beren, otters , walvissen, ijs en gletsjers te zien. Op verschillende plaatsen zijn warm water bronnen, wat welkom zal zijn na de kou.

Nadat we daar geweest zijn gaan we buitenom terug en kunnen dan ook nachten doorvaren. Binnendoor is dat onmogelijk. Je moet dan uitkijken voor drijvende bomen, die soms al jaren in het water drijven. In het Engels heten ze deadheads. Klinkt niet echt gezellig in mijn oren.
Begin september willen we langs de westkust van Amerika varen. Rond november is het orkaanseizoen afgelopen en kunnen we verder zuid gaan. Rond de kerst zullen we ergens in Costa Rica zijn en in februari het Panama kanaal doorgaan.
Dan staat Cuba op het programma en rond mei richting Bermuda, Azoren en hoog zomer plannen we terug te zijn in Nederland om ons werkzaam leven weer op te pakken.

Terug naar Canada hadden we veel mee te nemen en tegenwoordig mag het maar in 1 koffer, wel 23 kg. Maar hoe sjouw je zoiets in vredesnaam mee. Van Judith en Sjouk krijgen we al tassen met wieltjes, maar zo groot zijn die tassen niet. Ellie komt op het lumineuze idee van zakken die je met de stofzuiger kunt vacuüm zuigen. Dit is de oplossing. Met passen en meten krijgen we alles in de tassen gepropt en op de incheck balie zien we dat we nog 2 kg. meer hadden kunnen meenemen.
We hebben onze skikleding en warme laarzen meegenomen om de kou te weerstaan en natuurlijk veel drop en onderdelen voor de boot.
Willy is zo lief om ons naar Schiphol te brengen, nadat we de gehuurde auto afleveren in Bergschehoek. Met een zwaar hart neem ik afscheid van haar.
De vliegreis gaat voorspoedig en het weer is open, waardoor we boven Canada de bevroren meren en baaien zien met verwaaid sneeuw erop, echt heel mooi en sereen. Ik vind het erg fijn om het Canadese water en land weer te zien. Het is al minder grijs dan in Nederland.

Jan en Joanneke hebben de kachel op de boot aangezet, zodat we in een warm bootje aankomen. Er stond ook een zuurkool maaltijd klaar op de Witte Raaf, maar daar hebben we haast geen gebruik van gemaakt. Na 24 uur op te zijn geweest rollen we in ons eigen bedje en slapen goed, maar zijn regelmatig wakker. Ook de volgende dagen gaat het slapen wat lastig vanwege de jetlag en ’s middags slaat het geeuwen al toe.
De eerste dag is al snel de rotzooi opgeruimd in de boot en de Tarpan schoongespoeld. Alles is niet heel vies, het is duidelijk te merken dat hier minder luchtvervuiling is.

Iedereen de hartelijke groeten en nogmaals bedankt voor de gezellige tijd die jullie ons bezorgd hebben.
En als je ons wil volgen en niet steeds wil kijken of er een nieuw verhaal op de website staat, kun je jezelf op de lijst “blijf op de hoogte” zetten. Je vult je mailadres in en de site doet de rest en stuurt je een bericht dat er een nieuw verhaal opstaat. ( het staat links op de pagina-indeling onder recente reisverslagen)
B en A