Joris en de draak
Blijf op de hoogte en volg Bram en Anja
15 Juni 2013 | Portugal, Azoren
Joris en de draak
Hallo allemaal,
Als dit op de site komt is het weer goed om richting Kanaal eilanden te vertrekken. We wachten langer dan we dachten, maar het weer is dusdanig stormachtig in het gebied waar we willen varen, dat het ons heel verstandig lijkt. Piet van de Job is wel vertrokken, hopelijk loopt hij het allerergste mis.
Met de bemanning van de Matiba en de Sailaway maken we een toer over het eiland met een busje. Het plan is om een kaasfabriekje te bezoeken, als een schoolreisje voor de kids en een rondleiding te krijgen hoe het gemaakt wordt. Maar in twee vangen we bot. In de laatste kopen wij wel 2 heerlijke hele kazen en twee kleinere stukjes. Tijdens het kopen werken we aardig wat brokjes weg die op de toonbank staan. Echt super lekker en smakelijk, geen slappe meuk.
We lopen van Faja dos Cubres naar Caldeira de Santo Christo. De jongste van 4 zit het grootste gedeelte op mama haar schouders, af en toe best lastig door de losse stenen en de helling.
De hele dag is super gezellig en vaak vraag ik me af wie vermaakt wie: de kinderen de volwassenen of andersom. Laten we het maar houden op beiden.
Als toetje halen we een afzakkertje op de Matiba en hebben diner rond 21.00.
De dag erop wandelen we in de buurt van de jachthaven en zien weer hoe mooi de omgeving is en hoe vriendelijk de “Azorianen”. We slaan alvast de boodschappen in voor de oversteek. De stoepen en de straten zijn heel artistiek “bekeid”. En ontdekken hierdoor dat de Nederlandse naam van het eiland Joris is. Alles is opgeruimd en netjes op straat.
De wandeling naar Faja do Alem is niet lang, 6 km, maar met de 600m afdaling protesteren mijn meniscussen zoals ze lang niet gedaan hebben. Als we beneden zijn ontmoeten we 2 van de 50 bewoners van het gehuchtje. Ze leven hier vrij eenvoudig en de enige manier om in het dorp te komen is met de boot of de weg die wij ook zijn gegaan. Spullen worden langs een lange staaldraad omhoog of omlaag getakeld
Manuel en Amalia proberen ons van alles te vertellen. Hij spreekt een beetje Engels en zij weinig. Met handen en voeten komen we er goed uit en na een heerlijk eigen gebrouwen wijntje van twee jaar oud beginnen we aan de zware terugtocht. Nu speelt de conditie op. Maar we halen het. We zijn te vroeg voor de bus en lopen alvast een stukje over de weg. Het duurt ons veel te lang en op het laatst krijgen we een lift van een busje.
Voel me vandaag Joris die de draak heeft verslagen.
Groet en tot gauw B en A
Hallo allemaal,
Als dit op de site komt is het weer goed om richting Kanaal eilanden te vertrekken. We wachten langer dan we dachten, maar het weer is dusdanig stormachtig in het gebied waar we willen varen, dat het ons heel verstandig lijkt. Piet van de Job is wel vertrokken, hopelijk loopt hij het allerergste mis.
Met de bemanning van de Matiba en de Sailaway maken we een toer over het eiland met een busje. Het plan is om een kaasfabriekje te bezoeken, als een schoolreisje voor de kids en een rondleiding te krijgen hoe het gemaakt wordt. Maar in twee vangen we bot. In de laatste kopen wij wel 2 heerlijke hele kazen en twee kleinere stukjes. Tijdens het kopen werken we aardig wat brokjes weg die op de toonbank staan. Echt super lekker en smakelijk, geen slappe meuk.
We lopen van Faja dos Cubres naar Caldeira de Santo Christo. De jongste van 4 zit het grootste gedeelte op mama haar schouders, af en toe best lastig door de losse stenen en de helling.
De hele dag is super gezellig en vaak vraag ik me af wie vermaakt wie: de kinderen de volwassenen of andersom. Laten we het maar houden op beiden.
Als toetje halen we een afzakkertje op de Matiba en hebben diner rond 21.00.
De dag erop wandelen we in de buurt van de jachthaven en zien weer hoe mooi de omgeving is en hoe vriendelijk de “Azorianen”. We slaan alvast de boodschappen in voor de oversteek. De stoepen en de straten zijn heel artistiek “bekeid”. En ontdekken hierdoor dat de Nederlandse naam van het eiland Joris is. Alles is opgeruimd en netjes op straat.
De wandeling naar Faja do Alem is niet lang, 6 km, maar met de 600m afdaling protesteren mijn meniscussen zoals ze lang niet gedaan hebben. Als we beneden zijn ontmoeten we 2 van de 50 bewoners van het gehuchtje. Ze leven hier vrij eenvoudig en de enige manier om in het dorp te komen is met de boot of de weg die wij ook zijn gegaan. Spullen worden langs een lange staaldraad omhoog of omlaag getakeld
Manuel en Amalia proberen ons van alles te vertellen. Hij spreekt een beetje Engels en zij weinig. Met handen en voeten komen we er goed uit en na een heerlijk eigen gebrouwen wijntje van twee jaar oud beginnen we aan de zware terugtocht. Nu speelt de conditie op. Maar we halen het. We zijn te vroeg voor de bus en lopen alvast een stukje over de weg. Het duurt ons veel te lang en op het laatst krijgen we een lift van een busje.
Voel me vandaag Joris die de draak heeft verslagen.
Groet en tot gauw B en A
-
15 Juni 2013 - 21:27
Willy:
Hallo liefies
Wat leuk dat jullie zo snel weer een berichtje op jullie blog kunnen zetten. Ik hoop dat het weer snel beter wordt, zodat jullie uit kunnen varen. Mooie foto's weer Anja. Ik hoop dat jullie reis voorspoedig zal gaan verlopen. Gaan jullie op de Kanaaleilanden jullie vriend nog bezoeken?
Heel veel liefs en dikke kus
Willy -
18 Juni 2013 - 16:47
Peter:
Hallo zeeluitjes!
Sinds ik julie in levende lijve heb ontmoet in de kaapverden en we na onze oversteek elkaar in Suriname terug hebben ontmoet, volg ik jullie belevenissen op de voet. Ik was de opstapper bij RAPY van Henk en Barbara. Spijtig dat jullie al zo snel op de kanaaleilanden zullen zijn want wij zullen er onze zeilvakantie doorbrengen vanaf half Jul. waarschijnlijk zijn jullie dan alweer verder. Hebben jullie een e-mail adres of een tel nummer waarop we jullie kunnen bereiken. We zouden jullie dolgraag nog eens ontmoeten.
Groetjes en veilige vaart!
Peter -
20 Juni 2013 - 19:09
Roos:
Hallo Joris, hoe is het nu met de meniscussen? Tja, je wordt een dagje ouder hé en door al het varen ben je het niet meer gewend al die klauterpartijen. Je zeebenen moeten weer een beetje klimbenen worden, maar dat zal w.s. wel lastig zijn als je straks weer in Nederland bent met al die bergen hier.
Maar voorlopig nog een stukje op de zeebenen staan om hier weer aan te komen.
Hebben jullie al een ontvangstcomité opgeroepen?
Waar eindigen jullie?
Nou, misschien lees ik dat een volgende keer wel.
Liefs van Erik en Roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
