In het land van Fidel
Blijf op de hoogte en volg Bram en Anja
10 April 2013 | Cuba, Cienfuegos
Voor we richting Cuba gaan maken we met 10 andere yachties een wandeling naar de Piek van Providencia. Negen lukt dat prima en drie maken een tocht naar een piek. Je raadt natuurlijk al wie er onderdeel van die drie zijn. Een taxitruckje rijdt ons naar de start om 7 uur en haalt ons later weer op.
Het pad slaat naar links af en lijkt een goed weggetje. Dit is alleen het eerste stuk zo en de rest gaat door dichte begroeiing en steile wanden. Het is een echte bushwalk, maar de 360 graden beloofde uitzicht zien we niet. Het stomme is ook dat een van de anderen geroepen heeft dat het pad gevonden is, maar wij denken zo komen we er ook wel.
Onderweg worden we gestoken door piepkleine mieren en zitten als we beneden komen onder de schrammen, gelukkig zijn we zonder breuken beneden gekomen.
Een uurtje daarna vertrekken we naar Low Cay, een klein eilandje 10 mijl verderop. Het water is er heel helder en we liggen achter een rif geankerd. Het snorkelen is er geweldig met heel veel vis en mooi koraal. De nacht is hobbelig en we slapen niet best. Het plan is om nog een dagje te blijven, maar na de onrustige nacht en het goede weerbericht zijn we klaar voor de overtocht van 500 mijl.
We beginnen hoog aan de wind met een matig windje. We kunnen al snel 10 graden ruimer varen en er komt meer wind. Er staat veel stroom mee en met de wind bijna tegen geeft dat een ruwe zee. We merken dat wel, maar vergeten de luiken dicht te doen en jawel een golf kletst tegen de romp en duikt zo de boot binnen. Het is dweilen en zweten geblazen binnen.
's Nachts wakkert de wind nog wat aan en moeten we nauwkeurig navigeren over de Gorda Bank. Na 2 nachten zeilen komen we net voor donker bij de Kaaiman eilanden en besluiten om daar een nachtje voor anker te gaan om te slapen. 's Morgens vroeg vertrekken we naar Cayo Largo.. De nacht voor we aankomen ruik ik het land al.
De aankomst is stormachtig en we knijpen hem om aan de grond te lopen, want het is vrij ondiep. We komen heelhuids bij de jachthaven aan en dan begint een heel administratief circus. De Cubanen zijn nl. gek op papierwerk, elke instantie vraagt dezelfde gegevens en vult die drie keer in. Er komt ook een drugshond aan boord en verse spullen mag je niet invoeren. Vandaar dat we een vreemd ontbijt eten: gekookte eitjes, appels, wortels, geperste sinaasappels en een avocado. De lekkere aardappeltjes uit Panama hebben we alvast gekookt voor het diner.
Cayo Largo is een toeristen eiland met veel hotels en voorzieningen voor toeristen. Wij zijn er snel uitgekeken en zijn nieuwsgierig naar het echte Cuba. Met het eerste licht vertrekken we naar Cienfuegos. Het is bijna te ver om in een dag te varen, maar gaan het proberen. Het eerste stukje varen we op volle zee, na 7 mijl kunnen we achter het rif duiken. De Tarpan en de vissen schuiven over 5 meter kraakhelder water, waar de zeesterren fonkelen tezamen met de zonnestralen. De laatste maken mooie figuren, die we gebiologeerd proberen te fotograferen en te filmen.
Rond 4 uur komt er een pikzwarte lucht aan en een kwartier later komt er onweer en bakken regen uit de lucht met loeiharde wind. Een donderslag raakt ons bijna en we zitten verstijfd in de kuip. Ja dat was heel close.
Rond 10 uur s'avonds als we net uitgeput op bed liggen krijgen we weer een verschrikkelijke bui van anderhalf uur over onze pet. Helaas liggen we bij het fueldock aan lager wal. We lopen heel de tijd met de lijnen te klooien en de boot af te houden in onze regenjassen. De golven bouwen zich aardig op, maar gelukkig kunnen we twee uur later rustig slapen.
Cienfuegos is een provincie stadje met 140.000 inwoners.
In het kort een kleine impressie van een socialistische staat:
" Er rijden weinig auto's, wat veel rust geeft in het verkeer en aan je oren. Wel fietstaxi's, paard en wagen en fietsen.
" Achter elk deurtje is er wat, een restaurantje, winkeltje of woonhuis, elke dag zie ik weer nieuwe dingen
" Danslustige, vrolijke goedgeklede mensen.
" Niet veel te krijgen in de winkels.
" Tegenstrijdigheid. Een fietstaxichauffeur kan meer verdienen dan een geschiedenisleraar.
Het socialisme is idealistisch maar niet realistisch.
De mensen hebben niet veel welvaart, wel goed onderwijs en gezondheidzorg. We zien wel wat verschil in rijken en armen.
De volgende keer meer over dit intrigerende land en ook de foto's. Internet is geen gemeengoed hier. Wij komen er niet door en vragen Paul dit verhaal op de site te zetten.
Groet B en A
-
10 April 2013 - 13:22
Henri Brug:
Hoi B en A, nou ik zie het allemaal al voor me, het prachtige water, de zeesterren, het avontuur met een "close thunder" Nu jullie op Cuba zitten moeten jullie uitkijken naar de Surinaamse studenten die daar studeren, en dat zijn er nog wat, het zal heel grappig zijn als je ergens op Cuba op straat loopt, of ergens iets gebruikt en je hoort plotseling je eigen taal. Ze kunnen jullie ook goed wegwijs maken, en als jullie ze tegenkomen doe ze maar de groeten. Een fijne tijd verder en ik volg jullie met wat jaloersheid op de voet.
groeten
Henri -
10 April 2013 - 21:08
Willy:
Hai liefies
Wat een avonturen weer. Ik ben heel benieuwd naar jullie foto's. Wel een heel andere wereld dan in Amerika en Europa, zeker? Hebben jullie de indruk dat de mensen gelukkig zijn? Het lijkt me wel een mooie ervaring.
Liefs en dikke knuffel
Willy -
10 April 2013 - 22:36
Roos:
Hoi B en A,hier weer even een berichtje van E en R.
Een beetje jaloers zijn we wel op de regenbuien, want wat is het hier gortdroog, als we alleen al naar de blauwe regen in de tuin kijken, breken de takken al bijna af en als wij er niet naar kijken dan wordt er door de vele mussen en andere vliegende beesten wel het een en ander "gesloopt".
Eng trouwens zo'n donderslag dichtbij, brrr, wat dat betreft ben ik echt een held op sokken, zodra ik een donderslag hoor en lichtflitsen zie (als ik op bed lig) trek ik de dekens hoog over me heen zodat ik het in ieder geval niet meer zie (hoe bedoel je struisvogel). En dan die hoge golven en hobbels, ik word al zeeziek als ik er alleen nog maar over lees.
Ben wel benieuwd naar de foto's van de fonkelende zeesterren en zonnestralen, zullen vast wel weer hele mooie zijn!!!
Leuk ook jullie mailtje via winlink, als jullie weer terug zijn in Nederland en je mist het water erg, kunnen jullie in ieder geval bij ons nieuwe stekkie en vlakbij jullie ouwe stekkie in een rubberbootje een rondje varen. Ik ben alleen bang dat het wel heel saai is vergeleken met wat jullie tot nu toe meegemaakt hebben.
Ben benieuwd wat jullie verdere ervaringen zijn met de Cubanen, mijn zus is daar een paar jaar geleden geweest en ik heb toen ook al het een en ander gehoord en veel foto's gezien.
Nou tot de volgende mail met hopelijk ook weer veel mooie kiekjes.
Liefs van Erik en Roos.
-
12 April 2013 - 21:26
Karisa:
Hallo Anja en Bram,
Wat een mooi plekje is dat zeg Cienfuegos. Daar zou ik wel eens een keertje willen gaan snorkelen.
Weer hebben jullie wat spannende en toch een beetje angstige dingen meegemaakt vooral die donderslag zo dicht bij. En toch weer heerlijk goed afgelopen en nu genieten jullie weer volop van het volgende stukje reis.
Wij genieten mee van jullie belevenissen en wensen jullie heel veel plezier met dit groot avontuur. Hier gaat alles goed het was alweer 29 graden gisteren en alles staat nu echt in volle bloei. Het is prachtig hier de natuur in de lente. Mijn favorite tijd hier in Chico, CA. Hartelijke Groeten en liefs van Karisa en ook Sacha. -
16 April 2013 - 21:08
Leenie De Gier:
Hola, Anja en Bram
Helaas ben ik erg laat met reageren op jullie Cuba tijd. Jullie doen het fantastisch. Hoop dat jullie wel iets weten over de tijd vòòr Castro. -en daarna heeft het socialkistisch systeem veel tegenslagen gehad. De VS heeft dit land tegengewerkt. De handelsembargos zijn inmiddels wel verzacht, maar het is ongelofelijk hoe zij hun straatarme bevolking in korte tijd gehuisvest en gevoed hebben.
De gezondheidszorg is niet alleen gratis t.e.m. alle operaties, maar zij hebben het best toegeruste Universiteits Medisch Cenrtum van heel Zuid Amerika. Het is trouwens het enige land waar geen kinderen op straat slapen-en honger hebben. En ja,er groeit nu verschil in armere en rijkere mensen.
Vooral de jeugd die kontakt heeft met jonge toeristen, willen ook Nikes, mobile fones etc.
En niet iedereen heeft internet, maar ik heb destijds toch vrij lang met iemand in Havana ge-emailed.
En toen wij er waren, 2004 werd een enorme school voor IT technieken geopend met afdelingen voor alle leeftijden. Je komt heel makkelijk in contact met mensen, gewoon op straat of in een cafë en daar- door zijn wij toen bij mensen thuis geweest. Ook wel bij hen gegeten,hun eigen voedsel. Nou, dat hebben jullie inmiddels misschien al gedaan. Sorry dat ik zo laat reageer. Hebben een paar drukke weken achter de rug. (en wat armoede betreft, wij zijn Jan/Febr. in N-midden Brasil geweest)
Hoop dat jullie ook lange wandeltochten hebben kunnen maken, want er zijn fantastische natuurgebieden. Behouden vaart. Leenie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
